จุดศูนย์กลางถูกทำเครื่องหมายด้วยเครื่องหมายกากบาทเมื่อ X ทำเครื่องหมายจุดนั้น การดำรงอยู่ที่กางเขนนั้นเป็นความทุกข์ทรมานและการเปลี่ยนแปลงและความจริงนั้นจำเป็นต้องได้รับการยอมรับโดยสมัครใจ มันเป็นไปได้ที่จะก้าวข้ามการยึดมั่นกับกลุ่มและคำสอนของมันและพร้อมกันเพื่อหลีกเลี่ยงหลุมพรางของการทำลายล้างที่ตรงกันข้าม เป็นไปได้แทนการค้นหาความหมายที่เพียงพอในจิตสำนึกและประสบการณ์ของแต่ละบุคคล โลกจะเป็นอิสระจากภาวะที่ขัดแย้งอย่างรุนแรงได้อย่างไรในอีกด้านหนึ่งและการสลายตัวทางจิตวิทยาและสังคมในอีกด้านหนึ่ง? คำตอบคือ: ผ่านการยกระดับและพัฒนาของแต่ละบุคคลและผ่านความเต็มใจของทุกคนที่จะแบกรับภาระของการเป็นและการใช้เส้นทางที่กล้าหาญ เราแต่ละคนต้องรับผิดชอบให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้สำหรับชีวิตส่วนตัวสังคมและโลก เราแต่ละคนต้องบอกความจริงและซ่อมแซมสิ่งที่อยู่ในสภาพทรุดโทรมและพังทลายและสร้างสิ่งที่เก่าและล้าสมัย ในลักษณะนี้เราสามารถและต้องลดความทุกข์ทรมานที่เป็นพิษต่อโลก